Herkese merhaba yeniden.
Bugün oldukça beyin yorucu bir gündü benim için,zaten salı günlerini oldum olası hiç sevmem ki bence halk da sevmez ( bakınız:Salı sallanır ) ... Ben 25 yaşına yeni basmış okulunu bitirmiş bir umut Londra da dil öğrenmiş ve binbir umutla İstanbul a beş parasız gelmiş ve istediği işi yapmayı amaçlamış Aptal bir insanım.Bunları bugün kendime açık açık söyledim.Çoğu şeyden bu kadar çabuk sıkıldığımı ve bıraktığımı biliyorum ama bu sefer böyle olmasına izin vermeyeceğim.Eğer ailemin yanına gerisin geri dönersem bence bu benim hayata olan başarısızlığımı gösterir...Ama arkadaş aile yardımı almadan yaşamak ne kadar da zormulş !!! :( Şu an hayatımdaki en B.ktan işi yapmaktayım ve bundan çok rahatsız olmaktayım... Malesef ki ben kendime istediğim işi bulana kadar bu böyle devam edecek.. Ama hayatımda iyi ki arkadaşlarım var.Bu süreci onlarsız nasıl geçirirdim bilemiyorum.Çok teşekkür ederim yani onlara şimdi ben burada :)))
Eğer birileri beni duyuyorsa hep böyle mi ilk başlangıçlar? hep böyle acı mı ve bu kadar gerçek mi ? Ne kadar beklemem lazım istediklerimin olması için ? (kISA bir ara,höykürüyorum )
Ne yapsam da modumu iyiye, güzele yönlendirsem...Bilemedim ben onu :(
cheers...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder